Πανελλήνια Έκθεση Χειροτεχνίας Κρεμαστής

Πανελλήνια Έκθεση Χειροτεχνίας Κρεμαστής

Η απόλυτη αναντιστοιχία μεταξύ τίτλου και πραγματικότητας. Πριν από πολλά χρόνια πραγματικά πηγαίνοντας εκεί μπορούσαμε να δούμε το έργο και την δημιουργική φαντασία ανθρώπων με μεράκι και επιμονή στην παράδοση και την ανθρώπινη ικανότητα να δημιουργεί, με μοναδικά εφόδια την πρωτογενή ύλη και την παράδοση.

Μπορούσαμε να δούμε και να θαυμάσουμε δημιουργήματα ντόπιων και άλλων Ελλήνων. Από την ξυλογλυπτική, την υφαντουργία, την εικόνα, το κόσμημα, την ταπητουργία. Γιατί τότε υπήρχε σκοπός, υπήρχε μεράκι, υπήρχε κίνητρο, υπήρχαν δημιουργοί.

Η διαδρομή του χρόνου, ανελέητα έδειξε την απαξίωση στον κλάδο της χειροτεχνίας και της μεταποίησης, μεταμόρφωσε μια εκδήλωση κάλλους σε παζάρι και κακέκτυπο επιτηδευμένης βιομηχανοποίησης της παράδοσης, και παρέδωσε την "ντόπια" και "πανελλήνια" δημιουργία σε made in China εκδήλωση.

Και φτάνουμε στη σημερινή μορφή της όπου, η συμμετοχή διαφόρων φορέων και εθελοντικών οργανώσεων σώνει τη συμμετοχή και την ύπαρξη της έκθεσης, δηλώνοντας με έμφαση οτι κάτι πρέπει να αλλάξει στη μορφή και το σκοπό της.

Ψάχνοντας τους πραγματικούς χειροτέχνες και δημιουργούς, μετά βίας μπορεί να συγκεντρώσει μια δεκάδα από αυτούς. Σημείο των καιρών και της οικονομικής δυσπραγίας, σημείο αφανισμού των χειροτεχνών, σημείο εγκατάλειψης σχεδιασμού και πολιτικών; Πάντως είναι κακά σημάδια και σημαίνουν άμεση αλλαγής πορείας.

Το μοναδικό χειροτεχνικό κέντρο στη Ρόδο, με μηχανήματα πανάκριβα παραμένει κλειστό, εγκλωβισμένο στη οικονομική στενότητα εξεύρεσης χώρων, εγκλωβισμένο στην αναποφασιστικότητα και την αναβολή επαγγελματικών φορέων, που από δημιουργοί σιγά σιγά μεταβάλλονται σε μεταπωλητές και εμπόρους. Αφαιρείται έτσι ένα πολύτιμο εργαλείο από την τοπική αγορά, απαραίτητο για την επαναφορά της ροδίτικης παράδοσης και τεχνοτροπίας που αποτελούσε στο παρελθόν σημαντικό τροφοδότη της τοπικής κοινωνίας.

Ψάχνεις να βρεις ένα ροδίτικο κόσμημα, ξακουστό και περίτεχνο στο παρελθόν, ένα ροδίτικο υφαντό και κεραμικό πιάτο στολισμένο με μεράκι και φαντασία και συναντάς παντού αποτυχημένα και φτηνά αντίγραφα. Ψάχνεις να βρείς ένα μόνιμο εκθετήριο ροδιακής τέχνης και έμπνευσης και ανακαλύπτεις ότι ψάχνεις το αδύνατο.

Ανακαλύπτεις μια αδιαφορία και από το κράτος αλλά το σημαντικότερο από τους ίδιους επαγγελματικούς φορείς που έχουν περιχαρακωθεί σε συνδικαλιστικές και μικρές διεκδικήσεις αφήνοντας κατά μέρος το κύριο μέλημά τους.

Όχι άλλη Πανελλήνια Έκθεση Χειροτεχνίας... Μπορεί να αλλάξει και όνομα και σκοπό και να προσφέρει περισσότερα. Όχι άλλος ΠΡΟΤΟΥΡ με μοναδικό μέλημα την πληρότητα και την διαφήμιση των ξενοδοχείων. Θα ήθελα να έβλεπα έναν ΠΡΟΤΟΥΡ που να παίρνει μαζί του στις εξορμήσεις του ανά την Εσπερία, και μια βαλίτσα με την τοπική δημιουργία και καλλιτεχνία. Να παίρνει μαζί στις διάφορες εκθέσεις και ένα βιβλίο της παράδοσης και της δημιουργίας και της ανάδειξης του ντόπιου ταλέντου.

Θα ήθελα να έβλεπα τους εμπόρους λαϊκής τέχνης και παραδοσιακών προϊόντων, να μεταβάλλονται σε δημιουργούς και συνεχιστές της παράδοσης και να δημιουργούν το δικό τους χώρο μόνιμης έκθεσης και δημιουργίας.

Μόνο τότε θα μπορούσα να φανταστώ ξανά την Πανελλήνια Έκθεση Χειροτεχνίας με το πραγματικό νόημα. Και όχι με 1000 ευρώ συμμετοχή ανά εκθέτη. Αλλά με ποσοστά επί συμφωνιών και πωλήσεων.. Με πραγματική διάρκεια διαφήμισης και προώθησης για όλο το χρόνο και όχι μόνο όσο διαρκεί το Δεκαπενταύγουστο..

Καλή μέρα σε όλους και καλή Παναγιά